ผิดตัว..ภาคพิเศษ..เที่ยวสงกรานต์..yaoi

เนื้อเรื่อง

 หวัดดีจร้า  ได้อ่านคอมเม้นท์แล้ว ดีใจสุดๆ อ่ะ ที่มีคนอ่านให้ต่อ....แต่บอกความจริงว่า...คิดไม่ออก  ว่าจะเอาพอตเรื่องแบบไหนดี....จนมาถึงวันสงกรานต์นี้แหละ....ถึงได้คิดได้....ก็คงเป็นแบบสงกรานต์พักผ่อนตามเทรนด์มั่ง 55555 แต่ว่าอากาศร้อนมากๆ เลย......

เรื่อง...............ผิดตัว................ภาคพิเศษ...เที่ยวสงกรานต์....

                วันนี้เป็นวันสงกรานต์ และถือว่าเป็นวันครอบครัวด้วย....เมย์พี่ผมตั้งแต่ทำเรื่องไว้คราวนั้นก็ยังไม่กลับมาเลย  มีแต่โทรมาหาถามว่าสบายดีไหม....ถามว่าคุณอิศเรศ...โกรธไหม...กับเรื่องที่เกิดขึ้น..และพี่เมย์เห็นข่าวงานแต่งงานที่ผมกับคุณอิศเรศแล้ว.......เธอดีใจที่เรื่องลงเอย.  แบบนี้  

                ตอนนี้เธออยู่ญี่ปุ่น...เธอเป็นอาสาสมัครช่วยเหลือคนญี่ปุ่นที่ประสบกับปัญหาเหตุการณ์ที่เป็นข่าวอยู่

“พี่เมย์เป็นไงบ้างตอนนี้ที่ญี่ปุ่น”

“อืม....ตอนนี้ก็ยังทรงๆ อยู่นะ....แต่ข่าวบอกว่าให้คนที่มิซากิ..ย้ายออกมาแล้ว.....แล้วเราหล่ะเป็นไงบ้าง...กับคุณอิศนะ ไปถึงไหนกันแล้ว...พี่ว่าจะส่งขอขวัญแต่งงานให้แต่ยังไม่มีเวลาเลย.....”

“ผมกับคุณอิศ...ก็ดีครับ...ตอนนี้ผมกับเขาย้ายไปอยู่บ้านหลังใหม่แล้ว....ผมก็ยังตกแต่งบ้านไม่เสร็จเลย...”

“แล้วมีโครงการฮันนีมูนยัง.............”

“ยังเลยพี่...ตอนนี้คุณอิศเขามีถ่ายหนัง.........เลยต้องพับเก็บเข้าตู้ไปก่อน.........พี่เมย์วันนี้เป็นวันสงกรานต์..พี่จำได้เปล่า...”

“ใช่ๆ  เกือบลืมไปเลย..พี่เห็นในข่าวแล้ว...เห็นว่าที่ถนนข้าวสารคนเยอะนี้..เหมือนทุกปีเลยเนอะ..ปีที่แล้วพวกเราก็ไปกัน..นุกดีเนอะ...”

“ใช่ๆ  เลย์ยังจำวันที่เราไปเที่ยวกันได้เลย....ถ้าเมย์มาก็ดีเนอะ...เราจะได้ไปเที่ยวกันอีก....”

“เราก็ไปกับคุณอิศ..ดิ...มีสามีอยู่ทั้งคน.....เหอะๆ”

“ อืม...ผมไม่กล้าพูดหรอ....เกรงใจคุณอิศเขานะ...ทำงานมาเหนื่อยๆ...”

“เลย์.....คุยกับใครนะ.........”

“คุณอิศ.....ผมคุยกับพี่เมย์อยู่นะครับ........”

“เลย์....นั่นแค่นี้ก่อนนะพี่ต้องไปทำอาหารแล้วนะ......”

“จร้า.....เมย์......แต่เดี๋ยวผมโทรไปหานะ..บาย...”

“อ้าว...เมย์เขาวางแล้วหรอ........ผมยังไม่ได้ทักทายเลย..”

“เออ...พี่เค้าต้องทำงานนะครับ.....เดี๋ยวผมโทรไปตอนที่เขาว่างนะ.....”

“ถ้างั้นฝากความคิดถึงด้วยแล้วกัน....ว่าแต่เราแต่งตัวจะไหนเนี้ย....”

“เอ้อ....ผมว่าจะไปเล่นสงกรานต์ที่ถนนข้าวสารนะ........”

“วันนี้.....คุณอิศมีถ่ายละครไหมอ่ะ........”

“.......วันนี้วันไร....ทายดิ...........”

“............อืม..........วันสงกรานต์........”

“ใช่...แต่ยังไม่ถูก....”

“วันเกิดคุณอิศ...ไม่ช่ายอันดีผมจำได้......วันพฤหัส...วันอะไร..ว้าว......”

“พี่ขี้เกียจฟังเราเดาแล้ว....ไร้สาระ...ยอมยังอ่ะ............”

“..............คุณอิศ...อ่า..อ่า..อ่า....   ก็ได้   ผมยอม.............”

“งั้น..............หันหลังดิ...แหละจะบอก.........”

เสียงกระซิบข้างหู  “....วันครอบครัวไง....ไปเที่ยวกัน......”

 “ จิงหรอ...........แต่วันครอบครัวนะผมรู้แล้ว...แต่ไม่คิดว่าจะมาไม้นี้นะ.....ดีเหมือนกัน  ผมว่าจะไปเล่นสงกรานต์พอดีเลย....คุณอิศไปม่ะ.....”

“เอาดิ...วันนี้พี่ตามใจ.....แต่ไม่เอารถไปนะ...วันนี้เราจะนั่งรถเมล์กัน......”

“เอาจิงดิ.......คุณอิศ......น้าน..ผ๋อมตามใจคุณอิศแล้วกัน........ถูกใจผมจิง....นั่งรถเมย์เนี้ยผมถนัด......”

                พวกเราระเห็ดตัวเองออกจากบ้าน....มานั่งรถเมล์.........ผมโบกรถตู้ด้วยความชำนาญ.....ปกติดาราเขาต้องขับ รถเวลาไปไหนมาไหน....นี้อาจเป็นครั้งแรกที่คุณอิศนั่งรถเมล์ก็ได้......ผมโบกรถตู้....และพาตัวเองขึ้นรถไป......เราสองนั่งควงแขนผมก็ชี้โน้นชี้นี่...บอกเขาไปเรื่อยๆ  เหมือนมัคคุเทศก์นำเที่ยวเลย......ปกติผมคุณอิศไม่ค่อยได้ออกไปไหนหรอครับนอกจากไปทำงาน.........

                เรามาถึงถนนข้าวสารกันแล้ว.....ตื้นเต้นสุดๆ...... เพราะได้มากับคนที่ชอบนี้หน่า.....เหอะๆๆๆ คนเยอะมากเลยอ่ะ.......และยังมีฝรั่งที่มาเที่ยวกันด้วย........พวกเขาดูมีความสุขกันจัง.....และวันนี้ก็เหมือน...ฮันนีมูนเล็กของผมด้วย...ต้องสุดๆๆ กันหน่อย..............

“คุณอิศ...ตามผมมานะ....เดี่ยวผมจะพาเดิน....ปีที่แล้วมากับเมย์...มันส์มากๆๆ...”

“รอเดี๋ยว...ดูเราจะสนุกเกิน ปาย แหละ....”

“อ้าว....ก็ผมอยากจะมาอยู่แล้วนี้หน่า.........ป่ะ...พร้อมยังอ่ะ....”

                ว่าแล้วเราก็เดินจูงมือกันเข้าตรอกข้าวสาร...เรียกว่าตรอกดีกว่า  เพราะมันกลายเป็นทางเล็ก...มากกว่าจะเป็นถนน เราเบียดเสียดกันหน้าดู...แต่สนุกมากเลย....เราเดินกันแป๊ปเดียวก็มีแป้ง มีน้ำสาดกันใหญ่เลย...  หน้าเราสองคนเต็มไปด้วยแป้ง.....ผมจะตัวสั่นเวลาถูกน้ำเย็นสาด....ปีนี้ผมมีความสุขมากจิงๆ นะ..........ส่วนคนที่ตามหลัง ก็โดนไม่แพ้กันยิ่งบางคนจำได้ว่าเป็นดาราด้วยแล้ว.....แป้งนี้โดนกันเต็มๆๆ ครับ.......แต่ดูไปดูมา อายุดูลดลงเยอะเลย....จากหนุ่มมาดเท่ กลายเป็นวัยรุ่นโจ๊ะๆ.........

“คุณอิศ.....ผมติด........” ผมที่ไว้ยาวมันติดกับกระดุมคนที่เดินสวนมา

                คุณอิศยืนแกะอยู่แป๊ป.......และเขาตัดสินใจเดินไปซื้อยางมันผม มามัดผมไว้.........ส่วนผมก็ลืมคิดเรื่องนี้อ่ะ...ปกติก็ปล่อยไว้....ไม่ได้มัดอยู่แล้ว

                เราเดินกันไปเรื่อยๆๆ  แวะนู่นี้........เหนื่อยก็หยุด...........เสร็จเราก็ไปต่อกันที่สีลม........ทั้งวันเราเดินกันจนเมื่อยเลยครับๆ  แต่สนุกสุดเหวี้ยง..........

                ตอนนี้มือไม้พวกเราซีด และเหี่ยวกันหมดแล้ว....ยิ่งตอนที่เราขึ้นรถไฟฟ้านะ.........โครตหนาวอ่ะ...ไม่รู้วันนี้รถไฟฟ้ามันจะเปิดแอร์ทำไมเนอะ...  เรานั่งรถเมล์กลับกัน....เพราะรถแท๊กซี่ไม่ว่าง....โดนแย้งหมด..เราตัดสินใจนั่งรถเมล์กัน แต่คนก็เยอะมาก...จากนั่งก็ยืนสั่นแทน.........

“พี่อิศ...หนุกมะ.........ผมดีใจนะที่พี่มาด้วยอ่ะ.......ถ้ามาคนเดียวคนไม่หนุกเท่านี้แน่นเลย..”

“อือ...พี่ก็หนุกนะ...นานๆ มาเที่ยวก็ดีเหมือนกัน...”

“แต่...หนาวเนอะ....ว่าม่ะ”

“ก็ต้องหนาวดิ...ก็มายืนอยู่ตรงแอร์เป่าพอดี....เหยิบมานี้มะ.....”

“ดีจัง.ที่วันนี้เป็นวันครอบครัว.....นี่ไงครอบครัวผม...”

“อือ....ดีเนอะที่เป็นครอบครัว........”

                เราเดินเปียกปอน จนมาถึงบ้านเลยครับ  “คุณอิศ...ไปอาบน้ำไป๋...เดี๋ยวผมได้อาบต่อ......”

“นั้น.เราไปอาบด้วยกันดีม่ะ..........มาพี่ถอดเสื้อให้.......”

“คุณอิศ.....อ่าออออ.....ไปๆๆ เดี๋ยวผมไปเปิดน้ำใส่อ่างให้...คุณอิศก็เปลี่ยนเสื้อป่ะ...”

“ทำไรเนี้ย........อย่าเล่นอย่างนี้นะ.......”

“อ้าว.....ก็บอกว่าให้อาบด้วยกันไง.........มามะ...เดี๋ยวถอดให้..........”

“ถอด...อย่างเดียว ดิ...ไม่เอามือที่มันยุ่งย่ามอ่ะ.....”

“แหม.....ก็แถมๆ ให้พี่หน่อยดิ...ไหนๆ วันนี้ก็เหนื่อยทั้งวันแล้วอ่ะ....คนแก่ก็เมื่อยเป็นเหมือนกันนะ.....”

“................นั้น........อาบเสร็จเดียวผมนวดให้.............บริการพิเศษ.....”

“.......นั้น......ก่อนจะนวด....มาบริการพี่ก่อนมะ..........”

                เราอาบน้ำกันนาน.....อ่ะน้าน.............ผมก็บริการเต็มที่....เสร็จกันตามระเบียบ....ก็ข้าวใหม่ปลามัน...............แล้วช่วงนี้ดันติดถ่ายละครกลับก็ดึก.......นานทีมีเวลาอยู่ด้วยกันเลยประเดิมเต็มที่...........  “คุณอิศมานั่งนี้มา...” ผมนั่งอยู่หน้าทีวี และกวักมือเรียกคุณอิศมานั่งด้วย.......ผมเอาตักเขาทำเป็นหมอนหนุนดูหนังซะเลย...........

“........สบายจิงนะวันครอบครัวเนี้ย............”

“..........โธ่.นานที่จะได้อยู่ด้วยกันแบบนี้....ก็ต้องจัดเต็มที่หน่อย.......”

“.....เดี๋ยวหนังจบ...ผมนวดให้นะ....ใกล้จบแหละ...ผมชอบเรื่องนี้อ่ะ.........”

                สุดท้ายก็ดูไม่จบเพราะ....อยู่ๆ เขาก็เกิดฮึก......ก้มลงมาจูบผมซะนี้......ผมเลยซู่ซ่าตาม.....เราแลกจูบกัน...ปากผมเผยอรับเขาแบบเต็มใจ......เสียงโทรศัทน์ไม่ได้ทำให้ความสนใจผมหายไปจาก......รสจูบเลย......เขาอุ้มผมไปที่ห้องและวางผมลงบนที่นอน...........”วันนี้พี่.....ขอเพิ่มหน่อยนะ..............” เสียงคุณอิศพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์มาแล้ว.....

                ในห้องน้ำผมก็เห็นรอยยิ้มนี้ไปแล้วหนหนึ่ง..........แต่ในเวลาไม่ถึงชั่วโมงผมดันมาเห็นอีกจนได้.........แต่ผมชอบนะ.........ผมเคยได้ยินเพื่อนมันเคยพูดว่า....ถ้าเราเล่นกีฬามากๆ  ตอนกลางคืนจะครึกมากด้วย.....ผมว่ามันก็คงจะเป็นจริงบ้างอ่ะ...ก็วันนี้เราเดินกันทั้งวัน.......(เหมือนกันไหมว้าว...)

                ชุดนอนที่เราสวมถูกถอดออกแล้ว.......ตาผมถูกผ้าผืนหนึ่งปิดไว้...... “คุณอิศทำไร...”  “น้าน....พี่อยากลองดูนะ...”  ผมก็ไม่รู้หรอนะว่าหมายถึงอะไร..แต่สำหรับผมแล้ว..ถ้าเป็นเขาผมก็พร้อมเสมอ........เขาจับมือข้างซ้ายผมขึ้นแล้วจุมพิตลงที่นิ้วนาง...ที่ใส่แหวนหมั่น........เขาเลื่อนขึ้นไปที่หัวไหล่และขบเบาๆ ผมรู้สึกตื้นเต้นมากเพราะไม่เห็นได้แต่จินตนาการ...และรอคอยว่าจะเกิดอะไรขึ้น.....เขาพลิกตัวผมและเปิดประตูโดยเจลที่ทาไว้ที่ประตู...เจลเย็นๆ ถูกทาลงมาที่ประตูผม....อือออออออ........นิ้วมือที่วนเวียนอยู่พยายามเปิดช่อง   เมื่อผมเริ่มชินและยอมรับนิ้วมากขึ้น.....ผมก็รู้สึกได้ว่าผมได้ดูดนิ้วเขาเข้าไป...........เขาได้เอานิ้วออก....และใส่อุปกรณ์เข้ามาแทน .... “พี่.......อ่ออออออออ.....มันสั่นๆๆ อ่ะ.....อือออออ...อึดอัดดดดด...”  ยิ่งผมมองไม่เห็นผมยิ่งรู้สึกเสียวมากขึ้นไปอีก.....เขาเปิดให้มันสั่น...มันหายเข้าไปในช่องประตูของผม.........ตัวผมบิดร่าด้วยอาการ.........กระสั่น...........ผมไม่รู้ว่าเองทำท่าอะไรออกไปบ้าง.....มือที่หายไปจากร่างผมกลับมาจับที่เจ้าแท่งที่ชูชัน...อยู่ด้านล่าง.....

“.....เลย์...รู้ไหมเธอสวยมากเลย....”  เขาจับน้องผมและเปิดระดับให้มันสั่นมากขึ้น............มือที่พยายามช่วยเหลือและช่วยบรรเทาอาการความอยากของผมให้ลดลง....แต่เหมือนจะช่วยไม่ได้มาก.........เพราะผมอยากได้เจ้าของมือนั้นมากกว่า.......ไม่รู้ไปดูมากจากไหน.........ตอนนี้ผมคลุกเข่ามือยันที่นอนอยู่....ก้นก็ส่ายไปมาเพราะไปเจ้าเครื่องที่มันกระทำชำเลาผมอยู่.....................มือที่ช่วยผมชักเข้าออกจนผมสำเร็จความใคร่   สายน้ำสาดไปบนที่นอน.........แต่ดูเหมือนพี่เขาจะยังไม่เลิกเล่นเพราะเจ้าเครื่องยังอยู่ในร่างผมและมันยังสั่น กรึกๆๆๆ อยู่เลย...............

“พี่ผมไม่ไหวแล้ว.....ผมขอเป็นของพี่ได้ไหม..........”  ผมบอกออกไปเพราะจากเจ้าแท่งน้อยได้พุ่งน้ำออกมา   มันกำลังจะตั้งอีกครั้ง  ผมปวดท้องน้อยเพราะเจ้าเครื่องมันสั่นไม่ยอมหยุด   เขาดึงไอเจ้าเครื่องตัวดีออกจากตัวผม  “อึดอัดดดดด...อ่าอออออออ..........พี่ผมอยากได้ของพี่....เร็วๆๆ.............”   ว่าเสร็จ..ผมก็ตั้งหน้ารอ..เจ้าแท่งตัวดีที่ไม่ยอมทำงานสักที....แต่ตอนนี้มันจ่อที่ประตูขอผม....แท่งกำยำต่างจากเจ้าเครื่องที่ไร้ความรู้สึกนั้น.........  “เลย์...........ขยับหน่อย.....”  เขาบอกออกมาพร้อมกับกระแทกแกนกายเข้าไปในร่างผม  เราสองคนช่วยเหลือกันและกันผลัดเข้าผลัดออก ช้าบ้างเร็วบ้าง.......... เข้าเริ่มเกร็งตัวและขยับซอยถี่เร็ว........ก่อนที่จะปล่อยน้ำรักออกมาที่ตัวของผม..........

                เขามาแก้ผ้าผูกตาออก..........  “เลย์เป็นไงบ้างมองไม่เห็นแล้วเป็นไง.....เสียวไหม....เหอะๆๆๆ”

“พี่เล่นอะไรเนี้ย......เจ้าไปเอาไอเครื่องนี้มาจากไหน..........”

“.............................” ไม่มีเสียงตอบ  เห็นแต่รอยยิ้มไอคนเจ้าเล่ห์

“สงสัย......พี่คงหายเมื่อยแล้ว....แต่ผมเมื่อย....พี่ต้องนวดผมแทนแล้วแหละ...........”

“ถ้าพี่นวด...สงสัยคืนนี้ไม่ได้นอน................เหอะๆๆ....”

“..........นั้นไม่ต้องแล้วพี่...........ถ้าพี่นวดผมคงจะเมื่อยมากกว่าเดิม.....”

                เรานอนกอดกันบนที่นอน โดยที่ผมหนุนหน้าอกเขาเป็นหมอนซะเลย.......แล้วเราก็หลับไปพร้อมกับความเหนื่อยอ่อน............ตอนกลางวันยังไม่เหนื่อยเท่านี้เลยขอบอก..............

ปล. แต่งประชดชีวิต..............วันสงกรานต์แต่ไม่ได้เล่นต้องมาย้ายบ้านแทน...........เที่ยวก็ไม่ได้เที่ยวต้องมานั่งดูข่าว 3 มิติ ดูคนอื่นเล่น........สุดท้ายแทนที่จะได้ไปเที่ยว ........เขาดันกลับบ้านนอก..........ชีวิตแสนเศร้า........ แต่งออกมาอาจดูหม่นหมองหน่อย....นะจร้า........